Στο Βασιλικό της Εύβοιας σε μικρή απόσταση από το κέντρο του χωριού και στρατηγικά χτισμένος κοντά στις όχθες του ποταμού Λήλα, δεσπόζει ένας ογκώδης τετράγωνος πύργος από τους μεγαλύτερους της Εύβοιας, ο Πύργος του Βασιλικού.
Ο Πύργος του Βασιλικού, είναι ένα τετράγωνο Ενετικό αμυντικό έργο των αρχών του 13ου αιώνα, με μήκος πλευράς 8,20μ. και ύψος 17,50μ ως και τις επάλξεις του. Πρόκειται για έναν από τους 55 Ενετικούς Πύργους της Εύβοιας, και έναν από τους καλύτερα σωζόμενους.
Ιστορία
Μετά την άλωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Σταυροφόρους το 1204, στην Εύβοια εγκαθιδρύεται ένα ιδιότυπο φεουδαρχικό σύστημα. Το νησί χωρίζεται σε τρία τιμάρια που διοικούνται από τους ‘τριτημόριους’ , υποτελείς του Λατίνου αυτοκράτορα. Προοδευτικά ωστόσο η εξουσία περνάει στην Βενετία και τον αντιπρόσωπό της τον Βάιλο. Το Νεγκροπόντε (σημ. Χαλκίδα) αναδεικνύεται σε σημαντικό κόμβο του διεθνούς εμπορίου και η Εύβοια γνωρίζει περίοδο δημογραφικής και οικονομικής ακμής.
Μάρτυρες αυτής της ευημερίας είναι τα πολυάριθμα θρησκευτικά και κοσμικά μνημεία (κυρίως οχυρωματικού χαρακτήρα) που διατηρούνται σε όλες τις περιοχές του νησιού. Η περίοδος αυτή λήγει με την οθωμανική κατάληψη, επιστέγασμα της οποίας είναι η σκληρή πολιορκία και πτώση του Νεγκροπόντε το 1470.
Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία
Ο Πύργος του Βασιλικού ήταν στην κυριότητα του εκάστοτε Ενετού ευγενή-φεουδάρχη της περιοχής σε αντάλλαγμα στρατιωτικών υπηρεσιών. Είναι διαρθρωμένος σε τέσσερα επίπεδα!
Το ισόγειο, που λειτουργούσε ως αποθηκευτικός χώρος.
Η είσοδος του Πύργου βρίσκεται 7 μέτρα ψηλότερα, διατηρημένη όπως απαιτούσε η λειτουργία του Πύργου ως οχυρωματικό έργο. Για τη διευκόλυνση της επισκεψιμότητας σήμερα, αντί της τότε ξύλινης κλίμακας, έχει κατασκευαστεί ειδικό μεταλλικό κλιμακοστάσιο.
Ο δεύτερος όροφος που αποτελούσε την κατοικία του Φεουδάρχη και της οικογένειάς του. Στον ίδιο όροφο υπάρχει εστία (τζάκι), μια πολύ προσεγμένη κατασκευή με πρόσοψη από λαξευτούς πωρόλιθους και για καπνοδόχο έναν πλίνθινο αγωγό που οδηγούσε τον καπνό σε τρύπες στον εξωτερικό τοίχο.
Σε μια άλλη πλευρά, υπήρχε ένας εξώστης με ένα μικρό άνοιγμα στο επίπεδο του. Ο εξώστης που εν καιρώ ειρήνης εκτελούσε χρέη αποχωρητηρίου ενώ σε καιρό πολέμου από εκεί έριχναν πέτρες, βέλη ή καυτά υγρά στον εχθρό κάτωθέ τους.
Το τέταρτο επίπεδο είναι το δώμα με τις επάλξεις με τη διχαλωτή απόληξη που αναφέρεται ως «χελιδονοουρά», χαρακτηριστικό δείγμα ιταλικών οχυρώσεων.
Πηγές
Blog: Eν Κανήθω
Καστρολόγος: Κάστρα της Ελλάδος
Ακολουθείστε μας στο Google News
