Η Συναγωγή της Χαλκίδας είναι μία από τις παλαιότερες στην Ελλάδα η οποία όμως καταστράφηκε έξι φορές στην διάρκεια της ζωής της και όλες ξαναχτίστηκε ακριβώς στο ίδιο σημείο.
Η Ρωμανιώτικη Εβραϊκή Κοινότητα Χαλκίδας είναι η μοναδική στην Ευρώπη που βιώνει στην ίδια πόλη, αδιάκοπα για περισσότερο από 2.500 χρόνια. Η Συναγωγή βρίσκεται στην οδό Κώτσου και το κτίριο της είναι περίπου 140 τ.μ..
Είναι άγνωστο πότε κτίστηκε η πρώτη Συναγωγή στη Χαλκίδα αφού έως σήμερα έχει καταστραφεί έξι φορές. Σ΄ όλη τη διάρκεια των αιώνων, κάθε φορά που καιγόταν η Συναγωγή, ανεγειρόταν αμέσως μία νέα, στο ίδιο μέρος. Η σημερινή ανακατασκευάστηκε, στις ίδιες διαστάσεις, το 1855 μετά από την πυρκαγιά του 1854, στη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, με χρήματα που διέθεσε η Δούκισσα της Πλακεντίας.
Η πυρκαγιά όμως του 1854 κατέστρεψε όλα τα αρχεία της Κοινότητας, τη βιβλιοθήκη, ένα πλήθος χειρογράφων από ποιητικές συλλογές κι ένα πλήθος κειμηλίων από δωρεές ανυπολόγιστης αξίας.
Τρεις παλιοί Κύλινδροι είναι οι μόνοι που σώθηκαν μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες. Οι αναθηματικές στήλες, οι εντοιχισμένες στον τοίχο της Συναγωγής, μας παρέχουν πλέον σημαντικές πληροφορίες για αυτήν.
Η συναγωγή της Χαλκίδας είχε υποστεί μεγάλες ζημιές και στο σεισμό της Αταλάντης του 1894.
Γάμος στην Εβραϊκή Συναγωγή της Χαλκίδας το 1929
Στα τόξα πάνω από τα παράθυρα της συναγωγής έχουν ενσωματωθεί επιτύμβιες στήλες από τους τάφους του Εβραϊκού Νεκροταφείου Χαλκίδας που είχαν διαλυθεί τον 16ο αιώνα.
Μια σειρά από άλλες επιτύμβιες στήλες στη συναγωγή βρέθηκαν κατά την κατεδάφιση των παλαιών ενετικών οχυρώσεων της Χαλκίδας. Έχει καταγραφεί ότι οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να βοηθήσουν στην κατασκευή αυτών των οχυρώσεων του 14ου αιώνα, χρησιμοποιώντας υλικό από το δικό τους νεκροταφείο.
Στην αυλή της συναγωγής είναι φυτεμένη μία Κιτριά, δέντρο απαραίτητο για τον εορτασμό της Σκηνοπηγίας (Sukkot).
Η σκηνοπηγία ή εορτή της Συγκομιδής ονομάζεται η τελευταία από τις τρεις μεγάλες γιορτές των Ιουδαίων, μετά το Πάσχα και την Πεντηκοστή, διάρκειας επτά ημερών, που “τελείται προς ευχαριστίαν για την συγκομιδή των καρπών και προς ανάμνηση της καθοδήγησης του Ισραήλ από τον Θεό στην Έρημο του Σινά μετά την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο και την διαμονή τους σε σκηνές.”.
Το ετρόγκ (κίτρο), το λουλάβ ( κλαδί φοίνικα), δύο κλωνάρια ιτιάς (αραβότ) και τρία κλωνάρια μυρτιάς (αντασίμ) είναι για τους Εβραίους τα τέσσερα είδη φυτών που αντιπροσωπεύουν τον Εβραϊκό λαό.
Πηγές:
ΚΙΣ
chabad.gr